Over ons
Wij zijn Mark en Karin Zanin, samen met onze zoon (geboren 2018) zijn wij de basis van het gezinshuis.
Kinderen en jongeren ondersteunen in hun ontwikkeling en/of weg naar zelfstandigheid vanuit een huiselijke omgeving in samenwerking met ouders en alle (benodigde) hulpverlening is wat wij doen.
Samen zijn we al sinds 2002 een stel en getrouwd in 2012. We zijn elkaars eerste liefde en vervolgens samen opgegroeid en meegegroeid in elkaars ontwikkeling als mens en eigen identiteit. Onvoorwaardelijk voor elkaar gaan en telkens weer opnieuw voor elkaar kiezen vinden we belangrijk.
Een aantal jaar geleden kwam een klein roodharig meisje (tijdelijk) in ons leven. We hadden het daarvoor al wel eens over pleegzorg/gezinshuiszorg gehad, maar op dat moment stonden we hiermee oog in oog en voelden we ineens hoeveel (meer) we kunnen betekenen in kinderlevens en hun systeem dan we voor mogelijk hadden gehouden. Mede door deze periode is de wens geboren om een gezinshuis te starten.
Onze zoon heet Caio. Het is een heerlijk druk, mannetje waar we dagelijks veel plezier van beleven. Hij maakt iedereen aan het lachen en houdt van mensen/kinderen om hem heen. Hij houdt van stoere dingen zoals klimmen en klauteren en wedstrijdjes doen.
Mark is geboren in 1986 en heeft Italiaanse roots. Familie is belangrijk voor hem en de vakanties in Italië zijn gekoesterde herinneringen. Mark heeft eerst 10 jaar in de autobranche gewerkt. Hij miste echter steeds meer het menselijke aspect. Na de periode dat het pleegkindje bij ons in huis is geweest heeft Mark besloten zich te laten omscholen naar Social Worker binnen de jeugdzorg. In zijn vrije tijd heeft Mark nog steeds een passie voor auto’s/motoren, karten en de formule 1. Alles wat snel gaat dus!
Karin is geboren in 1988. Vanaf haar 21e werkt zij in de hulpverlening. Zij heeft zich in die jaren steeds meer gespecialiseerd in trauma en hechtingsproblematiek. Zij is getraind in traumastabilisatie en heeft veel ervaring opgedaan in het systemische gedachtegoed. Sinds sept 2022 volgt Karin de opleiding tot rouw en verliestherapeut. Daarbij is ze steeds meer gaan doen in de voorlichting, deskundigheidsbevordering van pleegouders en studenten en het geven van trainingen in het omgaan met getraumatiseerde kinderen. Sensitiviteit en empathie is bij dit alles erg belangrijk.
Ook is Karin redactielid bij de Bij Ons, een onafhankelijk tijdschrift voor deskundigheidsbevordering van pleeggezinnen en gezinshuizen en heeft zij meegewerkt aan twee boeken. Karin vindt het belangrijk dat informatie over beleid en wetgeving in de jeugdzorg voor iedereen toegankelijk is en dat er (naast alle negatieve geluiden in de media) ook positieve en opbouwende verhalen gedeeld worden over jeugdzorg, waarin kinderen en hun ouders/pleegouders een stem krijgen en serieus genomen worden.
Voor Karin is de stap naar het gezinshuis van essentieel belang, omdat zij in haar werk steeds minder betrokken en nabij het kind kan werken, de huidige afstand als professional gaf niet meer de voldoening waar zij naar op zoek was.